Różnica między latynoską a polką

Wyczytałem w komentarzach w jednym z portali. Szczera prawda

Mieszkałem 2 lata w Madrycie. Studiowałem, pracowałem, uczyłem się języka, starałem się poznać kulturę hiszpańską jak również samych Hiszpanów i inne narodowości (mam na myśli głównie Amerykę pd. i Łacińską) zamieszkujące ten piękny i słoneczny kraj. Nie traciłem czasu i prowadząc singielskie życie miałem przyjemność poznać i romansować z niejedną Hiszpanką czy Latynoską (Brazylijką, Argentynką, Dominikanką itp.). Nie ukrywam, że powrót do kraju był dla mnie trudny i wciąż trudno jest mi się przystosować. Tęsknie szczególnie za Latynoskami a na Polki nie mogę patrzeć. Przykra prawda jest taka, że różnica między nimi jest jak między Maluchem a Mercedesem. Latynoski to otwarte, optymistyczne, pełne ciepła i temperamentu kobiety. Są niezwykle swobodne, wyzwolone w życiu jak i w łóżku, nie czekają aż facet przejmie inicjatywę, nigdy nie mają dość przytulania, całowania czy seksu. Przelewają na faceta optymizm, radość z życia, wspierają go i bagetelizują problemy jeśli takie wystąpią. Polki przy nich to zimne, szorstkie, wredne, zamknięte materialiski, w dodatku zakopleksione, seks traktują jako nagrodę dla faceta za dobre sprawowanie czyli za to że wystarczająco dużo nad nią skakał, obdarowywał itp. Związek z kobietą w Polsce to układ, facet zarabia, kobieta daje w zamian "miłość", związek w Hiszpani to bezwarunkowe bycie ze sobą, wzajemne zafascynowanie, czerpanie radości z samego przebywania razem, patrzenia na siebie, seksu. Zaskakuje mnie zwykły brak apetytu Polek na miłość i namiętność, pragmatyzm i interesowność. To, że Polki to najpiękniejsze i najwspanialsze kobiety na świecie to farsa. Na koniec napiszę żeby odeprzeć falę krytyki ze strony urażonych Polek, że ten post to nie jest uskarżanie się biednego chłopczyny na los czy reakcja na niepowodzenia w życiu osobistym. Jestem przystojnym, wykształconym, nieźle sytuowanym facetem, który na brak powodzenia tutaj nie narzeka, moim celem nie było obrażanie nikogo tylko uzewnętrznienie swobodnej, obiektywnej refleksji i głośne zanegowanie jakże błędnego stereotypu jakie to Polki są oh i ah. Stwierdzam wszech i wobec, głośno i wyraźnie, nie jest tak ;) Pozdrawiam i życzę miłego dnia.

A jednak to prawda!